do naczyń

См. также в других словарях:

• krążenie — n I 1. rzecz. od krążyć Krążenie gołębi. Krążenie po lesie. 2. «cyrkulacja, obieg, ruch» Krążenie soków roślinnych. Krążenie wody w przyrodzie. ∆ Krążenie atmosfery «przemieszczanie się mas powietrza atmosferycznego, wywołane prądami… …   Słownik języka polskiego

• szkło — n III, Ms. szkle; lm D. szkieł 1. «substancja przezroczysta, bezpostaciowa, nierozpuszczalna, stanowiąca mieszaninę zakrzepłych krzemianów, będąca złym przewodnikiem ciepła i elektryczności, łatwo dająca się formować w wyższej temperaturze;… …   Słownik języka polskiego

• naczynie — Zasada naczyń połączonych «zależność jednych elementów od drugich»: Rewolucja powstanie jako metoda zdobycia niepodległości posiada szanse sukcesu tylko wówczas, jeżeli działa na zasadzie naczyń połączonych. Gdyby rewolucja typu budapesztańskiego …   Słownik frazeologiczny

• chłonny — chłonnynni, chłonnynniejszy «mający właściwość wchłaniania, wsysania czegoś; absorpcyjny» Powierzchnia chłonna jelit. System chłonny traw. ∆ anat. Naczynia chłonne «naczynia zawierające i przenoszące chłonkę w organizmie; naczynia limfatyczne» ∆… …   Słownik języka polskiego

• choroba — ż IV, CMs. chorobabie; lm D. chorobarób 1. «proces patologiczny objawiający się zaburzeniem czynności organizmu» Lekka, ciężka, obłożna, przewlekła, chroniczna, długotrwała, nieuleczalna, śmiertelna choroba. Choroba dziedziczna, nabyta,… …   Słownik języka polskiego

• limfatyczny — limfatycznyni przym. od limfa Płyn limfatyczny. ∆ Naczynia limfatyczne «naczynia rozprowadzające limfę; naczynia chłonne» ∆ Tkanka limfatyczna «siateczkowata tkanka łączna wytwarzająca limfocyty, stanowiąca miąższ węzłów chłonnych, migdałków,… …   Słownik języka polskiego

• płucny — przym. od płuco Krwotok płucny. Specjalista chorób płucnych. ∆ Opłucna płucna «błona surowicza okrywająca płuca, składająca się z cienkiej warstwy tkanki łącznej i pokrywającego ją śródbłonka» ∆ Pęcherzyki płucne «mikroskopijne pęcherzykowate… …   Słownik języka polskiego

• ponalewać — dk I, ponalewaćam, ponalewaćasz, ponalewaćają, ponalewaćaj, ponalewaćał, ponalewaćany «wlać coś w wiele naczyń kolejno, napełnić płynem wiele naczyń» Ponalewać wina do kieliszków …   Słownik języka polskiego

• powysypywać — dk VIIIa, powysypywaćpuję, powysypywaćpujesz, powysypywaćpuj, powysypywaćywał, powysypywaćywany 1. «wysypać wiele czegoś; wysypać, rozsypać w wielu miejscach, z wielu worków, naczyń itp.» Powysypywać cukierki z torby. Powysypywać piasek z butów.… …   Słownik języka polskiego

• układ — m IV, D. u, Ms. układadzie; lm M. y 1. «uporządkowany szereg przedmiotów, zdarzeń itp., zestawienie, ułożenie czegoś według określonych zasad, właściwości; sposób rozmieszczenia czegoś» Układ wyrazów w zdaniu. Układ strun w fortepianie.… …   Słownik języka polskiego

• miażdżyca — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIc, blm, med. {{/stl 8}}{{stl 7}} choroba zwyrodnieniowa tętnic prowadząca do zwężenia lub zamknięcia światła naczyń na skutek odkładania się złogów zwapniającego się tłuszczu na ściankach tętnic; arterioskleroza,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień